09 november 2005

Eine Ewigkeit her...


Ik had de professor al in een eeuwigheid niet meer gesproken en ik was zeer benieuwd hoe het met hem ging. Ook was ik eigenlijk wel benieuwd hoe het ging met zijn nieuwe vinding. Toen ik zijn bureau betrad zag ik hem achter zijn computer zitten. Hij was duidelijk in debat met zijn "Nicky"(zo noemde Prlwytzkofski zijn computer). De professor had het met mij over de slaapstand van Nicky. Deze was volgens de professor niet in orde. Op onregelmatige tijden werd Nicky spontaan wakker. Ik begreep eigenlijk niet goed waar de professor het over had en ik begon me zorgen te maken over de gemoedstoestand van de professor. Volgens mij was de oude man aan rust toe.....
De professor zei: "Ich heb alles nachekeken ik weet nog niet hoe het komt. Ik heb met enkele clubleden van het GSN over dit fenomeen gesproken en ook zij waren verwonderd".
"U bent weer bij het GSN geweest?", vroeg ik direkt.
"Nee", zei professor Prlwytzkofski en daarna: "Het waren geen anologe gesprekken. ik heb de laatste tijd veel andere dingen te doen en dan helpt Nicky mij met mijn contacten. Nicky is mijn netwerker zei de professor met een knipoog. Hij houdt de computer-lijnen in de gaten, zoals ik hem dat verteld heb en dan loopt alles gewoonlijk als vanzelf. Omdat Nicky inmiddels ook alle clubleden van het GSN kent is het digitaal converseren voor mij een fluitje van een cent."
"Bent U nog druk geweest met het manuscript van de Sage van de Blocotoonder?", vroeg ik hem.
De professor zei: "Onder andere, maar wat ook erg leuk was, dat er enkele oude schetsen tevoorschijn zijn gekomen. Ik was allang vergeten, dat ik ze ooit gemaakt had." De professor liet me een schets van een zeepaardje zien en van een meisje met ballon. De professor zei: "Dass entwickln ist leider ganz schwierig! Trouwens ik zou het U nog eens uitleggen. In de hoek van mijn kamer staat een bord met een schets... Kom maar mee..."


Wordt vervolgd